Over Mij

Als kind was ik een nerd. En niet zo'n beetje ook. Ik ben van school gestuurd, omdat ik verslaafd was aan gamen. Mijn droom was om computerprogrammeur te worden. Eindstand: Ik werd popidool (voor een half jaar).

Klinkt onlogisch en dat was ik ook. Ik ging op mijn nieuwe school namelijk uit het niets meedoen aan een zangwedstrijd. Die won ik. Dat leverde me, behalve vrouwelijke aandacht (voor het eerst), één ding op dat alles veranderde: zelfvertrouwen. 

Dat zelfvertrouwen mondde uit in honderden audities bij castingbureaus. Klinkt leuk, was het niet. Je leert er heel goed met teleurstellingen omgaan, dat wel. Tot ik ineens te horen kreeg dat ze me graag wilde hebben in de rol van een gehandicapte in de (inmiddels lang overleden) serie ONM.

Van ONM naar een rolletje in GTST, naar Popstars. Daar werd ik ineens een popster, omdat ik de halve finale wist te halen, zelfs met extreem matige optredens. Na 6 maanden fame, terug naar de realiteit met een baan bij de eerste versie van The Voice Of Holland als Backstage Reporter.

Dat ging lekker. Zelfs zo lekker dat ik door John de Mol zelf werd gecomplimenteerd en werd gevraagd om een opleidingstraject te gaan doen bij Talpa. 

Natuurlijk had ik dat gedaan... ware het niet dat ik tegelijkertijd ook een screentest doorkwam voor een nieuwe show op NET5: Secret Story.

Ik ging voor de dikke vette worst en mocht ik ineens dagelijks een liveshow presenteren. John de Mol boos, dat wel.

De show flopte gigantisch. Au. Terug met de voetjes op aarde. Ik zou eigenlijk Peking Express gaan presenteren, maar dat durfden ze met mij helaas niet meer aan. Ik moest op de bank plaatsnemen.

Nickelodeon volgde, een verademing. Kinderen zijn namelijk veel eerlijker dan volwassenen. Zij zeggen het recht in je gezicht als ze je niet leuk vinden. Heerlijk. Hier heb ik me dan ook al die jaren als een vis in het water gevoeld.

Tot, na 3 jaar hele vette programma's (o.a. in Los Angeles) gedaan te hebben, ik een visprogramma moest presenteren: Bart leert vissen. Lekker in de regen uren wachten tot een vis bijt. En dan mag je hem weer terug gooien. Ik werd hier te oud voor. Klaar mee.

Zo stopte mijn tv carrière.